เนื้อเพลง ชาติเดียว โดย พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง

ชาติเดียวก็พอแล้ว เกิดไปก็เท่านั้น
ไม่อยากต้องเจ็บช้ำ พบเจอแต่ความมืดมน
ไร้ซึ่งกำลังวังชา ไม่อยากเป็นผู้เป็นคน
ต้องทุกข์ต้องทนยิ่งกว่าสิ้นใจ
ชาติเดียวยังปวดร้าว ดั่งใจมันโดนฝัง
เมื่อเธอทำลายฉัน ด้วยการที่เดินจากไกล
เธอปลอมตัวเป็นคนดี เพื่อหลอกทำร้ายดวงใจ
สุดท้ายก็ไปไม่เคยเหลียวแล
อยากจะตายหายไป เพื่อจะหนีความจริง
ลืมลืมว่าใครทิ้งให้ทรมาน
ดับความหลังฝังใจ ดับไปพร้อมวิญญาณ
ไม่ต้องได้ผุดได้เกิดมันอีกแล้ว
ชาติเดียวก็เรียนรู้ สิ่งที่เธอทำไว้
เจ็บเกินจะชดใช้ ลบรอยแผลเป็นให้จาง
ถึงฉันตายไปเกิดใหม่ ก็คงเจ็บช้ำครวญคราง
ก็คงต้องทรมานทุกข์ทน ทุกชาติไป